Gramatura

Jest to masa arkusza tektury falistej o polu powierzchni równym 1 m2. Podawana jest w [g/m2]. Pole arkusza próbki do wykonania oznaczenia powinno wynosić odpowiednio nie mniej niż 100cm2 i nie więcej niż 1000 cm2. Jest to jedna z podstawowych wielkości charakteryzujących parametry wytworów papierniczych (w tym tektury falistej). Obecnie w dobie stosowania coraz bardziej różnorodnych papierów w celu określania jakości danej tektury wymaga uzupełnienia innymi parametrami, jak np. ECT. Zakres tolerancji gramatury wynosi ±4%.

PN-ISO 536:1996

Test BCT (Box Compression Test)

Jest to metoda badania odporności na ściskanie gotowego, uformowanego pudła. Metoda ta pozwala określić:

maksymalny nacisk jaki jest w stanie wytrzymać gotowe pudło,
ilość warstw, w jakich pudła z zawartością mogą być składowane.
Badane pudło, umieszcza się pomiędzy dwiema płytami ściskającymi. W przypadku testu ściskania zwiększa się nacisk płyt, aż do momentu wystąpienia odkształceń powodujących utratę wytrzymałości. W przypadku testu składowania aplikuje się określony nacisk na określony czas lub do momentu wystąpienia odkształceń.

Test BCT jest bardzo dobrą metodą optymalizacji kosztów opakowania. Okazuje się, że z tych samych rodzajów papieru można uzyskać pudła o różnych wartościach wytrzymałościowych. Decydujące znaczenie ma technologia produkcji tektury. Optymalne opakowanie to takie, które wymaganą wytrzymałość {BCT} uzyskuje po jak najniższych kosztach.

Test FCT (Flat Crush Test)

Okrągłą próbkę tektury umieszcza się płasko pomiędzy płytami ściskającymi. Nacisk zwiększa się do momentu wystąpienia odkształcenia fali. Wyniki podawane są w kiloPascalach (kPa). Metodę tą stosuje się do badania tektury dwu- i trójwarstwowej. Nie stosuje się w przypadku tektury pięciowarstwowej.

Parametr FCT wpływa na odporność zna zgniatanie tektury np. na maszynach przetwórczych. Im jest większy, tym uszkodzenie konstrukcji tektury podczas jej obróbki jest trudniejsze. W przypadku ewentualnego uszkodzenia konstrukcji tektury (zgniecenia fali) następuje drastyczne obniżenie jej wytrzymałości.

Test ECT (Edgewise Crush Test)

Test ten określa wytrzymałość tektury falistej przy nacisku na krawędź. Prostokątną próbkę ustawia się pionowo w taki sposób, aby kierunek nacisku odpowiadał rzeczywistemu kierunkowi obciążenia w gotowym opakowaniu. Próbka jest ściskana do momentu wystąpienia odkształceń powodujących utratę wytrzymałości. Wyniki podaje się w kiloNewtonach na metr (kN/m).

Wytrzymałość na przepuklenie

W teście tym badana jest maksymalna wytrzymałość pojedynczego arkusza papieru lub tektury na nacisk działający prostopadle do jego powierzchni. Oznaczenie odporności na przepuklenie polega na działaniu równomiernie wzrastającego nacisku na jedną stronę powierzchni próbki i określeniu wartości, przy której próbka pęka. Wyniki podawane są w kiloPascalach (kPa).

Podczas transportu oraz magazynowania powierzchnie pudeł poddawane są różnorakim naciskom, zarówno wewnętrznym, ze strony zapakowanych produktów, jak i zewnętrznym. Im większa odporność na przepuklenie tektury użytej do produkcji opakowania, tym mniejsza możliwość uszkodzenia pudła i zapakowanych produktów.

Test wchłaniania wody – Metoda Cobb’a

Metoda Cobb’a pozwala określić podatność papieru lub tektury na wchłanianie wody. Próbka poddawana jest działaniu wody przez ustalony okres. Przed i po doświadczeniu próbka jest dokładnie wyważona. Wzrost masy służy do wyznaczenia poziomu wchłaniania. Jednostka pomiaru – Cobb – określa ilość wody wchłoniętej przez 1m2 badanego papieru lub tektury w określonym czasie.

Poziom wchłanialności wody jest bardzo ważnym parametrem. Woda (wilgoć) znacznie osłabiają wytrzymałość papieru, a tym samym tworzonych z niego opakowań. Ocenia się, że przy 1% wzroście zawartości wilgoci tektura falista traci do 10% swej wytrzymałości. Wilgoć powoduje również odkształcenia tektury. Źródłem wilgoci może być sam produkt, np. świeża żywność lub otoczenie, w którym funkcjonują opakowania.

Sztywność zginania oznaczana metodą 4-punktową

Wyznacza moment oporu na jednostkę szerokości jaki wykazuje tektura falista przy zginaniu w granicach odkształcania sprężystego. Precyzyjnie wskazuje nawet niewielkie zgniecenie tektury niemożliwe do oznaczenia innymi metodami. Ma bezpośredni znaczący wpływ na BCT i wskazuje na kluczowe znaczenie maksymalnej grubości tektury i jej zmian na BCT.

PN-ISO 5628

Test PET

Odporność na przebicie. Oznaczenie tego parametru polega na pomiarze energii wymaganej do całkowitego przebicia próbki tektury głowicą , która powinna być ostrosłupem z trójkątem prostokątnym w podstawie. Metoda ta ma zastosowanie do wszystkich rodzajów tektury. Wytrzymałość na przebicie wyraża się w [J].

ISO 3036:1975